Ovid, Metamorphoses 10,243–258 (schwierige Wörter)

Quā́s quía Pygmalíōn aevum per crī́men agéntīs
vī́derat, offḗnsus vítiīs, quae plū́rima ménti
fēmíneāe nātū́ra dédit, síne cṓniuge caelebs
vīvḗbat thálamique díū cōnsórte carḗbat.
intéreā níveum mī́ra fēlī́citer árte
scúlpsit ébur fṓrmamque dédit, quā́ fḗminā nā́scī
nū́lla pótest, óperisque súī concḗpit amṓrem.
vírginis ést vḗrāe fáciēs, quám vī́vere crḗdās,
et, si nōn óbstet reveréntia, vélle movḗri:
árs ádeō látet árte súā. mīrā́tur et hā́urit
péctore Pygmalíōn simulā́ti córporis ī́gnēs.
saepe mánūs óperi temptā́ntēs admóvet, an sit
córpus an íllud ébur, néc ádhuc ébur ésse fatḗtur.
ṓscula dát réddique pútat lóquiturque ténetque
et crḗdit tactīs dígitōs īnsī́dere mémbrīs
et métuit, pressōs véniat nē lī́vor in ártūs […]